
Como é tradición por nadal, a Mancomunidade de Montes de Vigo publica a súa revista anual. En breve disporase en versión papel.
Neste 5º número titulado "2018: un ano rexenerando os montes de Vigo" (PREMER) faise un repaso polo traballo realizado a partir dos incendios de outubro de 2017, que marcan un antes e un despois na xestión dos montes de Vigo. Tamén se recollen poñencias de expertos que nos poden orientar en como abordar esta xestión futura.
Neste senso, resulta moi elocuente a editorial que realiza Uxío González, Presidente da Mancomunidade, e que se reproduce de seguido:
"Nunca un ano durou tanto e tan pouco á vez. Este ano 2018
foi intenso en traballo de rexeneración dos montes queimados na vaga de lumes
de outubro de 2017. As Comunidades de montes de Coruxo, Comesaña, Matamá,
Valladares e Zamáns tiveron que traballar arreo coa madeira queimada, cos
restos das cortas e para que a aparición de acacia e outras plantas invasoras,
así como a forte rexeneración do eucalipto, non colonizara o terreo ermo. Un
traballo intenso e laborioso.
Simultaneamente tiveron lugar múltiples actos de “lembranza
para non esquecer”, no que se rendeu homenaxe a todos aqueles que colaboraron
tanto nas labores de extinción como nas de protección do terreo. Resultou moi
motivador ver a oleada de apoio da cidadanía e das empresas e entidades
sociais, querendo empezar de golpe cunhas plantacións que, por desgracia, teñen
que facerse pouco a pouco, a medida que o terreo estea en condicións.
Ao mesmo tempo, as trece Comunidades de montes que conforman
a Mancomunidade de Montes de Vigo iniciamos un proceso de reflexión e revisión
da situación vivida de cara a evitar que se volvan a producir incendios de gran
intensidade que afecten tanto ao monte como á poboación e os seus bens. Cal é o
papel de montes periurbanos como o de Vigo?, como lograr a súa
sustentabilidade?, como convivir co monte particular abandonado?, etc. Son
preguntas a respostar nas necesarias revisións que cada comunidade de montes
ten que facer no seus Planos de ordenación e, conxuntamente, na actualización
do plano estratéxico de Montes de Vigo.
Neste proceso contamos coas aportacións de técnicos de
distintas disciplinas e unha cousa quedou clara: “os grandes lumes viñeron para
quedarse” e hai que por os medios para prepararse de cara a vindeira ocasión. O
tempo apremia e compre a coordinación coas administracións competentes: o
Concello de Vigo no tocante á faixa secundaria, que se concreta no previsto
Anel Verde de Vigo, e a Xunta de Galicia, nas franxas de descontinuidade nas
partes altas do monte e nas infraestruturas de prevención de incendios nos
propios montes.
Os primeiros pasos están dados, pero semella que é preciso
un impulso máis decidido, tanto no interior do movemento comunal como no exterior,
por parte das administracións, pois o problema que temos entre mans é de
primeira magnitude e, ao mellor, non queda moito tempo ata o próximo episodio.
Mans á obra".